Onze nieuwsgierigheid won het van het gemak

Bij de productie van bewerkte hondenvoeding, zoals brokken en blikvoer, gaan veel natuurlijke vitamines verloren. Dit komt door de verhitting die nodig is om een langere houdbaarheid op deze producten te genereren (1).  Veel essentiële voedingsstoffen, waaronder vitamines, zijn hittegevoelig en breken af bij hoge temperaturen. Om ervoor te zorgen dat het eindproduct tóch voldoende voedingsstoffen bevat, moeten fabrikanten een mengsel van synthetische vitamines toevoegen – beter bekend als een premix. Dit kunstmatige supplement is bedoeld om de verloren voedingsstoffen te compenseren.

Het verschil tussen natuurlijke en synthetische vitamines zit niet alleen in hun herkomst, maar ook in hoe het lichaam ze opneemt. Onderzoek toont aan dat vitamines uit volwaardige voeding efficiënter worden opgenomen dan synthetische alternatieven (2,3,4,5). Dit komt doordat natuurlijke vitamines gebonden zijn aan andere stoffen die de opname ondersteunen, terwijl synthetische versies geïsoleerd zijn en daardoor minder efficiënt verwerkt worden.

Honden hebben door de evolutie heen een spijsverteringssysteem ontwikkeld dat helemaal is afgestemd op dierlijke producten en natuurlijke voedingsstoffen. Of het nu gaat om vitamine A uit lever of vitamine D uit vette vis: wanneer de vitamines op natuurlijke wijze worden aangeboden, neemt het lichaam deze efficiënter op dan hun synthetische tegenhangers. Daarom kiezen wij bewust voor natuurlijke ingrediënten, die precies aansluiten op de behoefte van jouw viervoeter.

Hoewel vitamines onmisbaar zijn, kan een overschot aan vitamines schadelijk zijn (6). Dit geldt vooral voor vetoplosbare vitamines, zoals vitamine A, D, E en K. Omdat deze worden opgeslagen in vet- en leverweefsel, kunnen ze zich bij een te hoge inname ophopen. Deze ophopingen kunnen vervolgens gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals botafwijkingen, nierproblemen en leverstress (7,8,9,10).

Bovendien kan te veel van de ene vitamine de opname van een andere in de weg zitten. Sommige vitamines concurreren namelijk om opname. Een teveel aan vitamine A kan bijvoorbeeld de opname van vitamine D verminderen (11). Verder kan een continue hoge aanvoer van synthetische vitamines ervoor zorgen dat het lichaam minder goed wordt in het opnemen van vitamines uit natuurlijke bronnen (12).  Ook dit kan op de lange baan tot tekorten leiden.

Kortom: het draait allemaal om de juiste balans. Daarom gaan wij uit van de voedingswaarden van de ingrediënten zelf en niet van synthetische toevoegingen. Geen kunstmatige tovenarij, maar puur natuur!

Om te verzekeren dat onze voeding voldoet aan de behoeften van je hond, baseren wij onze samenstelling op grondige laboratoriumanalyses. Ons proces bestaat uit de volgende stappen:

Uit de analyses blijkt dat onze worsten van nature bommetjevol essentiële voedingsstoffen zitten. Dat betekent niet dat elke maaltijd exact voldoet aan de FEDIAF-richtlijnen, maar dat is ook niet nodig. Want zoals in ieder voedingspatroon geldt: afwisseling is de sleutel. Honden hoeven niet dagelijks een precieze hoeveelheid van elke voedingsstof binnen te krijgen, zolang het voedingspatroon maar over een langere periode voldoende van alle voedingsstoffen bevat. Het lichaam heeft namelijk allerlei opslagmechanismen en regulatieprocessen om schommelingen in opname op te vangen (13). Vandaar ook het advies: 1 keer vette vis en je hebt voldoende vitamine D voor de hele week!

Omdat afwisseling zo belangrijk is, hebben wij unieke weekmenu’s samengesteld. Deze menu’s zijn gebaseerd op laboratoriumanalyses en afgestemd op de FEDIAF-richtlijnen, zodat honden in de loop van de week alle benodigde voedingsstoffen binnenkrijgen. Dit voorkomt zowel overdosering als tekorten, zonder dat je als eigenaar bij elke maaltijd de rekenmachine erbij hoeft te pakken.

Bij KIVO geloven we in voeding zoals het hoort – puur, natuurlijk en lekker. Makkelijk voor jou, gezond voor je hond. Objectief geanalyseerd en aantoonbaar in balans. Want als de natuur het al goed geregeld heeft, waarom zouden wij dat dan anders doen?

Bronvermelding